Gwiazda rywala | Rafał Wolski

Rafał Wolski przyszedł na świat 10 listopada 1992 roku w Kozienicach. Swoje pierwsze kroki z piłką stawiał w Jastrzębiu Głowaczów, występując tam w latach 2001-2008, trenując pod okiem szkoleniowca, a jednocześnie ojca Krzysztofa Wolskiego. Z każdym rokiem coraz bardziej się rozwijał. Jego postawa podczas gry w drużynach wojewódzkich nie przechodziła bez echa, bowiem wtedy pojawiły się pierwsze zainteresowania ze strony Korony Kielce czy UKS SMS Łódź. Jednym z zainteresowanych klubów była także Legia Warszawa, do której przeniósł się w wieku 16 lat. Na początku trafił do drużyny Młode Wilki 92’, z którą zdobył mistrzostwo Mazowieckiej Ligi Juniorów Młodszych. Rok później sięgnęli także po wicemistrzostwo Polski Juniorów. Swoją postawą zapracował na awans sportowy, jakim było włączenie go do składu Legii w rozgrywkach Młodej Ekstraklasy. Już w debiucie przeciwko Polonii Warszawa zaliczył asystę przy bramce Piotra Wasilkowskiego.

W marcu 2010 roku ówczesny trener Legii Stefan Białas zaprosił Wolskiego na treningi pierwszego zespołu, lecz kontuzja kostki przedłużyła jego awans. Przed sezonem 2010/11 otrzymał kolejne powołanie do pierwszego zespołu, na zgrupowanie do Legionowa. Jego potencjał zobaczył także Maciej Skorża, który małymi krokami starał się wprowadzać młodego zawodnika do pierwszej drużyny klubu z ulicy Łazienkowskiej. W listopadzie był rezerwowym podczas meczu z Polonią Bytom, a dwa miesiące później zadebiutował w na boiskach Ekstraklasy, zmieniając Miroslava Radovicia w wygranym przez Legię spotkaniu 1:0 przeciwko Polonii Warszawa.

W kolejnych dwóch sezonach Wolski był włączony na stałe do pierwszej drużyny. Z czasem otrzymywał coraz więcej szans, nie tylko w rozgrywkach ligowych, ale także w europejskich pucharach, debiutując w starciu z Hapoelem Tel Awiw. W sezonie 2011/12 został uznany Odkryciem Sezonu w Ekstraklasie, czym zainteresował takie marki jak Borussia Dortmund czy Werder Brema. W kolejnym sezonie z powodu kontuzji stracił całą rundę wiosenną, lecz nie przeszkodziło to w pierwszym transferze zagranicznym, do włoskiej Fiorentiny. We Florencji jednak nie zaistniał zbyt mocno, występując łącznie w jednym spotkaniu przeciwko Pescarze. Był trzykrotnie wypożyczany - kolejno do AS Bari, belgijskiego KV Mechelen oraz do Wisły Kraków.

W 2016 roku powrócił do Polski na stałe, podpisując kontrakt z Lechią Gdańsk. W klubie z Pomorza wystąpił łącznie w 78 spotkaniach, w których zdobył siedem bramek i zaliczył 11 asyst. W Lechii występował przez 3,5 roku. W marcu 2020 roku przeniósł się do Wisły Płock, w której niemal z miejsca stał się podstawowym zawodnikiem, stanowiącym o sile ofensywnej klubu z Mazowsza. Pomocnik Nafciarzy w ostatnich dwóch spotkaniach przeciwko KGHM Zagłębiu Lubin zdobył dwie bramki. Dotychczas wystąpił w 25 pojedynkach, w których strzelił pięć goli i sześciokrotnie posyłał kluczowe podanie do kolegów z zespołu.

W swoim CV może zapisać także występy w kadrach młodzieżowych. Siedmiokrotnie także wystąpił w pierwszej reprezentacji, zdobywając jedną bramkę w meczu przeciwko Armenii, wygranym przez Polskę 6:1.