Piotr Stokowiec | Sylwetka nowego szkoleniowca Miedziowych

Piotr Stokowiec przyszedł na świat 25 maja 1972 roku w Kielcach. Tam też rozpoczynał swoją karierę piłkarską, a konkretnie w klubie Atest. Miał okazję reprezentować również inne kieleckie kluby - Orlęta oraz Koronę. W tym czasie także wyklarowała się jego rola na boisku, bowiem podczas swojej kariery najczęściej występował na pozycji defensywnego pomocnika bądź lewego obrońcy. Jego atutem niewątpliwym atutem była gra lewą nogą. W 1993 roku zdecydował się na zmianę klubu, jednocześnie przenosząc się pierwszy raz poza rodzinne Kielce. Został zawodnikiem AZS AWF Warszawa, gdzie jego kariera nabrała rozpędu. Kolejnym przystankiem w jego karierze było FC Piaseczno. Tam zwrócił na siebie uwagę walczącej o powrót do I ligi Polonii Warszawa. Ostatnim przystankiem przed debiutem w najwyższej klasie rozgrywkowej stał się Świt Nowy Dwór Mazowiecki, z którego na początku 1997 roku trafił do KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Z ,,Pomarańczowo-Czarnymi” zdołał awansować do ówczesnej pierwszej ligi. Przez pierwszy rok w I lidze, zdołał rozegrać 28 spotkań. Pomimo spadku, pozostał w KSZO przez kolejne dwa sezony. Po nich zdecydował się na transfer do grającego w I lidze Śląska Wrocław. Podczas gry w stolicy Dolnego Śląska, zdobył debiutanckie trafienie, kończąc z dorobkiem trzech bramek na koncie. We Wrocławiu spędził zaledwie pół roku, po których przeniósł się do Groclinu Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski. Tam przez półtorej roku gry zagrał w 24 spotkaniach, w których raz wpisał się na listę strzelców. Po sezonie 2001/02 zdecydował się na pierwszy transfer po za Polskę. Podpisał kontrakt z duńskim Akademisk Boldklub. Tam spędził zaledwie pół roku i po tym czasie na jedną rundę powrócił do KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. W latach 2003-06 znów występował w Polonii Warszawa, tym razem już na poziomie obecnej Ekstraklasy. W Polonii na najwyższym poziomie rozgrywkowym rozegrał 53 spotkania, w których zdobył dwie bramki. Na jesień 2006 roku przeniósł się do norweskiego Nottoden FK, a karierę piłkarską zakończył w 2007 roku jako zawodnik Wigier Suwałki. 

Karierę trenerską rozpoczął jeszcze jako zawodnik Wigier, gdzie łączył dwie funkcje, będąc zarówno zawodnikiem jak i trenerem. Zespół przejął po rundzie wiosennej sezonu 2006/07, gdy klub był zagrożony spadkiem z ówczesnej III ligi. W 2007 roku trafił do Widzewa Łódź, gdzie początkowo był koordynatorem grup młodzieżowych, a następnie asystentem byłego selekcjonera reprezentacji Polski Pawła Janasa. Po sezonie 2009/10 odszedł z Łodzi, by przenieść się do dobrze znanej sobie Polonii Warszawa. Krok ten okazał się niezwykle ważnym krokiem w jego karierze. Początkowo był jednym z trenerów w sztabie Jose Mari Bakero. Po jego zwolnieniu po raz drugi został asystentem w sztabie Pawła Janasa, który zastąpił Bakero na stanowisku trenera klubu z ulicy Konwiktorskiej. Funkcję asystenta sprawował także w sztabie Theo Bosa. Po zwolnieniu holendra zadebiutował na ławce trenerskiej w Ekstraklasie, prowadząc Polonię w przegranym spotkaniu z Widzewem Łódź. Po przyjściu Jacka Zielińskiego do klubu, Stokowiec został trenerem odpowiedzialnym za analizę gry pierwszej drużyny oraz zespołu Młodej Ekstraklasy. W lipcu 2011 roku został trenerem drużyny występującej w rozgrywkach Młodej Ekstraklasy. Przed sezonem nowy właściciel Polonii Warszawa Ireneusz Król powierzył mu prowadzenie pierwszego zespołu. Nie był to jednak łatwy czas dla klubu, bowiem problemy finansowe klubu spowodowały, że Polonia musiała walczyć nie tylko z rywalami na boisku, ale także z trudną sytuacją finansową klubu. Brak poprawy sytuacji spowodował, że klub nie otrzymał licencji na kolejny sezon. Mimo wielkich problemów, jakie panowały przez cały sezon, Stokowiec zaskoczył wielu kibiców i ekspertów, zajmując z ,,Czarnymi Koszulami” szóstą lokatę w Ekstraklasie. Jego praca nie przeszła bez echa i w 2013 roku został trenerem Jagiellonii Białystok. Prowadząc klub ze stolicy Podlasia, zdołał dojść do półfinału Pucharu Polski, lecz słabsze wyniki w rozgrywkach ligowych spowodowała jego odejście z klubu. Pod koniec sezonu przyjął propozycję pracy w naszym Klubie, gdy nasza sytuacja w tabeli była już niemal bez wyjścia. Podjął się próby pomocy w powrocie KGHM Zagłębia Lubin do Ekstraklasy i już w pierwszym sezonie ta sztuka mu się udała. W kolejnym sezonie wraz z naszym zespołem zdołał odnieść swój pierwszy poważny sukces, jakim był brązowy medal mistrzostw Polski w 2016 roku. Jako trener Miedziowych zdołał dojść do III rundy eliminacji Ligi Europy, pokonując po drodze legendarny Partizan Belgrad oraz Slavię Sofia. W Lubinie pracował do 27 listopada 2017 roku. W marcu 2018 roku objął stanowisko trenera Lechii Gdańsk, w której również spędził ponad trzy lata. Wraz z gdańszczanami zdobył Puchar Polski oraz drugi brązowy medal w trenerskiej karierze. Klub z Pomorza opuścił na koniec sierpnia 2021 roku, a we wtorek podjął się ponownej próby odniesienia sukcesów z naszym Klubem.

Naszemu nowemu trenerowi życzymy powodzenia oraz wielu sukcesów z naszym zespołem!